Milica Milićević (1979) i Milan Bosnić (1969) umetnički par koji od 2005. g. potpisuje svoje zajedničke radove nazivom diSTRUKTURA predstavljaju seriju crteža i instalacija nastalih kao deo trogodišnjeg istraživanja u okviru projekta ,, Face to Face ”. Glavni motiv ovog ciklusa je odnos intimnog/privatnog i javnog prostora, prenaseljenih metropola i uništene (izmenjene) prirode. Izložba iskazuje duh urbanih metropola s početka 21. veka kroz reminiscenciju ideje pejzažnog fragmenta iz vremena romantizma (dela Kaspara Davida) u kombinaciji sa razradom ideje ekranske fragmentacije tehnokratskog društva – slika percipiranih ne više kao skup znakova, već kao skup odnosa. Crteži prate ambijentalne spiralne konfiguracije radova na papiru koje oslikavaju atmosferu arhitektonskih struktura velikih gradova.

(…)

U ciklusu crteža i instalacija pod nazivom ‘Rolling City’, perspektiva pogleda predočena je specifičnim prostornim odmotavanjem planova aero-nautičke mape ili u vremenu definisanog kretanja imaginarnog subjekta kroz sajber mrežu. Iz minucioznih plošnih shema podela, apstraktnih uokviravanja i uklapanja planova grada Njujorka, izrastaju planimetrijske projekcije njihove korporacijske arhitekture kao svojevrsna simulacija prirodnog rasta urbane prirode na delu. Rađen kao svojevrsni omaž Njujorku, apologetici graditeljskog konstruktivizma i ovoj utopiji „mesta bez boravka“, ovaj ciklus ne bavi se manje minucioznim gradacijama kadriranja i rekadriranja građevina kao prostornih ćelija sa živim tragovima iščezlih ljudskih nastambi, kao i zaustavljanjem ovog klizećeg i neukorenjenog pogleda sa apstraktnih shema građevina na personalizovane podele i intimističke vizure.

Jelena Krivokapić, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)

(…)

Prostornom instalacijom ‘Rolling City’ umetnici uspostavljaju posebnu vezu između statičkog i dinamičkog i time parafraziraju slogan Njujorka: grad koji nikad ne spava. U svom umetničkom iskazu kao i u stvaralačkom procesu diSTRUKTURA je još radikalnija. Oni oduzimaju kapital glavnom gradu kapitalizma tako što mu oduzimaju njegov mitski status kružnim uključivanjem ljudskog između svetog i svetskog, na liniji nesigurnosti ravnoteže između prirode i ljudi, ili koristeći reči filozofa Paola Virna: između prirodnog okruženja i postfordovske ljudske okoline.

Matija Plevnik, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)