U Prodajnoj galeriji Beograd Anđela Mujčić publici se predstavlja slikama – objektima do kojih umetnica dolazi postupkom transformacije tradicionalnog slikarskog jezika i dečjeg portreta kao sentimentalnog slikarskog žanra i štafelajne slike, u figure-tabloe prirodne veličine i elokventne entitete realno izolovane u prostoru. Osnov ove transformacije je preuzimanje amaterske i dokumentarne međuratne fotografije 20. veka, likova neodređenih socijalnih i geografskih statusa. Intervencijom umetnice, oni se prostorno, vremenski i semantički izmeštaju u duhovita proto-nostalgička kazivanja o duhovima savremenog doba, prizorima iz svakodnevnog života i komedijama naravi članova njene mikro zajednice. Slike – objekti potavljeni su na zid ili u prostoru, srednjeg i velikog formata.

„Intuitivna i radikalna metamorfoza od predloška (stare fotografije) ka slici, uz nalaženje čvrste podloge za rad, interesovanje za materiju, poigravanje formatima, kadrovima i dimenzijama, rezultira sugestivnim slikama-objektima, koje mire prošlo i sadašnje, ličnu i kolektivnu memoriju, nostalgično i subverzivno… Preostaje fragmentarna slika života, koji živimo, doživljavamo.

Precizno izvedeni „portreti”, odvojeni od svega suvišnog pa i fizionomskih detalja i kakvog nametnutog konteksta, često u korelaciji sa drugim figurama, okidači su posmatraču za spontanu reakciju: osmeh, nelagodu, pomisao… Izlazak iz klasičnog formata doveo je do slobodnijeg postavljanja figura i instalacijskog kontrapunkta slike i crteža, koji nas nagoni na pokret i provociranje naznačene perspektive, a pojačava metafizički prizvuk.“
(Ljubica Jelisavac – Katić)

Anđela Mujčić (1981) diplomirala je 2000. godine na FU u Nišu , a magistrirala 2009. godine na FLU u Beogradu. Član je ULUS-a od 2010. godine. Izlagala je na više samostalnih i grupnih izložbi.