Aleksandar Dimitrijević (1977) diplomirao je 2004. na odseku za slikarstvo Akademije umetnosti u Novom Sadu. Izlagao je na brojnim grupnim, a ovo je njegova peta samostalna izložba. Od 2006, njegovi radovi deo su prestižnih javnih kolekcija savremene umetnosti u zemlji i inostranstvu.Ciklus slika „Dokolica“ nastao je kao ’rezultat razmišljanja o međuljudskim odnosima koji se
manifestuju kroz društvene igre’.

(…)

Radove predstavljene na ovoj izložbi autor objedinjuje nazivom “Dokolica”. I zaista, ako se setimo momenata u životu kada smo odigrali partiju karata, kockica ili neke slične društvene igre, čiji su tragovi osnovni motiv na svim Dimitrijevićevim radovima, možemo ih okarakterisati kao trenutke predaha, odmora, dokolice.
Ovakvi trenutci dokolice otvaraju mogućnost za relaksaciju tokom koje nastaje bezbroj varijacija podsvesnih zapisa ispreplitanih sa konkretnim informacijama koje podsećaju na realnost trenutka (potpis, datum, imena igrača). Dimitrijević na platno, papir ili karton prenosi tok igre koja postaje osnov dokumenta jednog specifičnog, na prvi pogled, banalnog događaja. Upravo ovakve beleške na kojima se oslikava atmosfera i stanje duha nalaze se u fokusu autorovog interesovanja. Umetnik ih svaki put iznova rekreira, izaziva i proživljava, posredno oslikavajući savremeno društvo.

Umetnik ostaje privržen klasičnim slikarskim tehnikama u okviru kojih posebnu pažnju posvećuje samom stvaralačkom aktu. Iako ekspresivan po karakteru, proces stvaranja autor svesno usmerava na dokumentovanje one realnosti koja se nalazi sa druge strane vidljivog. Likovne elemente, liniju i boju, kao primarni jezik svog rada Dimitrijević dovodi do pune dinamike i drame kreirajući otiske situacija iz svakodnevnog života opterećenih gubitkom, pobedom, uspehom, razočarenjem, srećom, stresom, histerijom, depresijom, euforijom.

Milica Pekić, istoričar umetnosti (iz predgovora kataloga)